Fram på vetteren stundom han tenkte,
gjev eg var i eit varmare land,
men når vårsol i bakkane blenkte,
fekk han hug til si heimlege strand.
Med desse orda frå "Mellom bakkar og berg" av Ivar Aasen vil eg ynskje at alle nordmenn får ein god vår. Det er framleis kaldt om nettene her i fjell-Noreg, men dagane er lange, og sola varmar godt gjennom glaset.
Det er mest bert her ute på tunet. Dei 10 cm med snø som kom for 2 veker sidan, er no smelta eller blåse bort. Det meste eg har målt av snø i vinter her nede på jordet er 32 cm. Skal tru om nokre har hatt - eller har meir snø enn oss?!
Men det er farleg når vinteren slepper taket. Eg henta avisa her ein morgon - og eg prøvde å gå der det ikkje var speika. Men kan du ikkje vite - eg var ute på glatta, gjorde eit kjempehopp i lufta og ramla rett på ratata - og hovudet slo i isen. Ja, det gjekk no heldigvis godt - denne gongen og.
Nokre dagar seinare segla eg av garde på knea ned ein bakke. Resultatet vart hol i buksa og hol på kneet. Og ikkje nok med det. Eg som er så snill med dyra eg stundom passar på at eg hentar brødskalkar og gamle brød på lokal-sjappa, fekk meg ein blå-nagl her ein dag. Eg var ikkje rask nok til å trekkje til meg handa ein dag fjordingen fekk skalkar av meg. Nei, det var ikkje hans feil. Det var eg som var treg.
Sola vermde så godt her ein dag at eg sleppte ut hønseflokken. Dei riktig kosa seg i vårsola.Dei legg egg kvar dag no, og her er det velstand med pannekaker og vaflar.
Mars månad er travel. Det er årsmøtetid, og det er forfattarkveldar og konsertar. Og til helga skal eg på teater for å sjå "Spelemann på taket".No når sola får betre tak, vert det mykje å glede seg over. Snart må eg vel til å så. Men fyrst skal eg på 80-årsfest i jordbruksklubben min.
Og når liene grønkar som hagar,
når det laver av blomar på strå,
og når netter er ljose som dagar,
kan han ingen stad venare sjå.
