"Løvet gulner,potetgræsset var vokset høit op og stod i blomst, jagttiden kom igjen, jeg skjøt ryper, årfugl og harer, jeg skjøt en ørn en dag. Stille, høi himmel, svale nætter, mange klare klange og skjære lyder i skog og mark. Stor og fredelig hvilte verden....
Indian summer, indian summer. Stierne lå som bælter ind gjennem den gulnende skog, en ny stjærne kom hver dag, månen skimtedes som en skygge, en skygge av guld duppet i sølv...."
Desse orda har eg henta frå "Pan" av Knut Hamsun.
Indian summer - det var slik laurdagen var. Sval morgon, men då sola sto høgt på himmelen, varma ho så godt at både genser og skjorte vart kasta der vi sto i potetåkeren. No var det innhausting. Potetgraset var slått, og det var berre å spa opp. Hainn te mæ sto med grevet, og eg var klar til å plukke. Snøgg - tidlegsorten- var like stor og flott som vanleg, og det vart god avling både av den gamle sorten Kong Georg og Pimpernell. Inn i den gode, gamle potetkjellaren. Og der er det og plass til gulrøtene. Berre eg legg dei i fuktig mose ,vil dei vare til våren. Det ser ut til å bli ei bra avling. Lauken heng alt til turk på stabbursveggen.
Tyttebæra er alt i frysaren, likeins blåbær og rips. Solbærsaft og eplesaft på flasker. Det er berre elgkjøtet og lammekjøtet som manglar. Men så kan vi gå den lange vinteren i møte.
Slik er det i Noreg. Den nederlandske ungdomen som budde hjå oss ein sumar, tykte det var rart at eg dro så sjeldan til handelmannen for å kjøpe middag. Vi treng ikkje det, når vi har frysarar, meinte eg. Mor hans hadde ikkje frysar, men så måtte ho handle kvar dag.
Eg kan minnast vi las "Pan" det fyrste året på gymnaset. Høgtlesing, og eg , ja ikkje berre eg,skjøna ikkje kvifor frøkna lo då Oskar las det slik det sto - indian summer. Ja, kva var det no eigentleg som summa?
Vi fekk jo snart greie på at det var eit uttrykk for varm seinsumar. Det var mangt ein fekk lære på skulen.
